USS Nimitz (CVN-68) - amerykański lotniskowiec z napędem atomowym, piewszy okręt typu Nimitz. Służy w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych od 1975. Nazwany na cześć admirała Chestera Nimitza. Portem macierzystym okrętu jest obecnie San Diego. Początkowo koszt budowy okrętu miał zamknąć się kwotą 1 881 mln dolarów. Jednak podczas trwania jego budowy koszty te zwiększyły się do ponad 2 000 mln dolarów (dokładna kwota jest na razie nie do ustalenia).

Jest drugim amerykańskim lotniskowcem o napędzie atomowym po USS Enterprise. Został zamówiony 31 marca, 1967. Stepkę pod okręt położono 22 czerwca, 1968. Okręt został zwodowany 13 maja, 1972 i wszedł do służby 3 maja, 1975. W 1980 z lotniskowca wystartowały helikoptery w nieudanej operacji Orli Szpon która miała uwolnić amerykańskich zakładników w Iranie. W 1991 okręt wziął udział w wojnie z Irakiem. Wyposażenie elektroniczne tego okrętu po wodowaniu było następujące: Nawodny Taktyczny System Informatyczny podłaczony do anteny łączności satelitarnej typu OE-82. Radary: doplerowski radar obrazowania przestrzennego w trójwymiarze SPS 48; radar nadzorujący przestrzeń powietrzną typu SPS 43A; radar nadzoru nawodnego typu SPS 10 oraz trzy radary nawigacyjne typu SPN 42, SPN 43 i SPN 44. W pierwotnym wyposażeniu okręt nie posiadał sonaru. Najbardziej chronionymi częściami okrętu są zbiorniki z paliwem, magazyny amunicji oraz wieża dowodzenia. Wykorzystano do ochrony pasywnej tych wrażliwych miejsc pełnokompozytowy materiał o nazwie Aproximetal. W niektórych miejscach jego grubość dochodzi nawet do 2,5 cala. Po wejściu do służby okręt posiadał trzy skomputeryzowane zestawy przeciwlotnicze typu Phenix Mk 15 do obrony bliskiej, wyrzutnie rakiet Sea Sparrow Mk 29 i Mk 25 na średni dystans oraz dwa 40 mm działka salutowe.


Ciekawostką jest że okret USS Nimitz wystąpił w filmie "The Final Countdown" w Polsce znanym jako "Jeszcze raz Pearl Harbor" z 1980 roku z Martinem Sheenem i Kirkiem Douglasem w rolach głównych. Akcja filmu praktycznie cały czas dzieje się na tym lotniskowcu. Drugą ciekawostką jest to, że tak samo nazywał się lotniskowiec w książce "Czerwony sztorm" Toma Clancy’ego. Na uwagę zasługuje również fakt, iż okręt ten jest bohaterem serii programów "Lotniskowiec" emitowanych na kanale National Geographic.


Stan obecny

3 czerwca 2008 okręt powrócił do San Diego po rejsie (deployment) trwającym cztery miesiące.


Historia       

Położenie stępki    22 czerwca 1968
Wodowanie    13 maja 1972
Oddanie do służby    3 maja 1975
Status okrętu    w służbie
Stocznia    Newport News Shipbuilding San Diego, California

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność    pełna: 104 000 t
Długość    333 m
Szerokość    40,8 m
Zanurzenie    11,3 m
Napęd    2 reaktory atomowe o mocy 280 000 KM wytwarzające parę dla turbin parowych napędzających 4 śruby
Prędkość    30 węzły
Załoga    załoga: 3300
personel lotniczy: 3000
Uzbrojenie    3 wyrzutnie RIM-7 Sea Sparrow
3 x zestaw przeciwrakietowy Vulcan Phalanx 20 mm
Wyposażenie lotnicze    90 samolotów








@żrudło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Strona_główna